Zelfportretten: portretten van de kunstenaar als model.
Zelfportretten: portretten van de kunstenaar als model.
Ik ben niet mijn lichaam, maar mijn lichaam is wel mij. Dit gaat op voor mijn hele (complete) lichaam. Maar het geldt ook als ik niet compleet ben. Als ik een nier of een been zou missen, zou (de rest van) mijn lichaam nog steeds mij zijn. De vraag is of elk (klein, kleiner, kleinste) deel van mijn lichaam afzonderlijk ook voor het (gehele) mij staat.
johan lammerink I (zelfportret) / huid, haar, hoorn, plastic doosjes, vitrine met spiegel / 36x40x9cm / 2007
V - Vingernagels van 080900 / 140401 / 030102 / 140103 / 030704 / 120405 / 190106 / 010407
T - Teennagels van 211000 / 140401 / 030102 / 140103 / 021104 / 120405 / 230206 / 010407
H - Hoofdhaar van 250101 / 070506
B – Buikhaar van 280302
O – Opperhuid van 030800
johan lammerink II (zelfportret) / huid, haar, hoorn, plastic doosjes, presenteerdoos / 21,5x9x2,5cm / 2007
V - Vingernagels van 080900 / 140401 / 030102 / 140103 / 030704 / 120405 / 190106 / 010407
T - Teennagels van 211000 / 140401 / 030102 / 140103 / 021104 / 120405 / 230206 / 010407
H - Hoofdhaar van 250101 / 070506
B – Buikhaar van 280302
O – Opperhuid van 030800
In de context van kunst en kunstenaar zouden we deze huid, haar en nagels (potentiele) eerstegraads relieken of relikwieën kunnen noemen.Relieken of relikwieën zijn overblijfselen die binnen bepaalde religies vereerd worden. Binnen de Rooms-Katholieke Kerk wordt een aantal relieken onderscheiden. Eerstegraads relieken zijn lichaamsdelen van de (overleden) persoon.
Alleen zitten / video, oorspronkelijk: projectie met 2 projectoren en overvloeiende dia’s / 1991 / dia's ES
Wanneer een kunstenaar met een model werkt, is het doorgaans het model dat staat, ligt of zit terwijl de kunstenaar actief is met kijken, positioneren en vastleggen – kortom handelen.
Als de activiteit van de kunstenaar niet vooraf plaatsvindt maar het werk zelf is, dan heet de handeling een performance. Hierbij kunnen de rollen van kunstenaar en model eenvoudig samenvallen.
Bij Alleen zitten vindt er geen andere handeling plaats bij de kunstenaar/het model dan ‘zitten’. De enige actieve handeling is het verstrijken van de tijd, weergegeven door het bewegende water.
Tijd
Tijd - het is vreemd, het is vreemd mooi ook
nooit te zullen weten wat het is
en toch, hoeveel van wat er in ons leeft is ouder
dan wij, hoeveel daarvan zal ons overleven
zoals een pasgeboren kind kijkt alsof het kijkt
naar iets in zichzelf, iets ziet daar
wat het meekreeg
zoals Rembrandt kijkt op de laatste portretten
van zichzelf alsof hij ziet waar hij heengaat
een verte voorbij onze ogen
het is vreemd maar ook vreemd mooi te bedenken
dat ooit niemand meer zal weten
dat we hebben geleefd
te bedenken hoe nu we leven, hoe hier
maar ook hoe niets ons leven zou zijn zonder
de echo’s van de onbekende diepten in ons hoofd
niet de tijd gaat voorbij, maar jij, en ik
buiten onze gedachten is geen tijd
we stonden deze zomer op de rand van een dal
om ons heen alleen wind
(Rutger Kopland, verschenen in Over het verlangen naar een sigaret, uitgeverij Van Oorschot, 2001. Meer gedichten bij Poetry International)
Dia's gebruikt voor Alleen zitten / video, oorspronkelijk: projectie met 2 projectoren en overvloeiende dia’s / 1991 / dia's ES
Deze serie werd oorspronkelijk getoond met 2 projectoren, waardoor de dia’s langzaam in elkaar overvloeiden in het kalme en onvermijdelijke ritme van de branding.
Ik heb 3 jaar lang met veel plezier gewerkt voor de organisatie Mianzi/Miti in Iringa, Tanzania (Oost-Afrika). De Swahili woorden ‘Mianzi’ en ‘Miti’ betekenen ‘Bamboe’ en ‘Hout’. Het zijn de 2 belangrijkste lokale materialen waar de organisatie gebruik van maakte voor het aanleggen van dorpsdrinkwatervoorzieningen. Een van mijn taken was het zoeken naar de rechte en dikke bamboesoort Bambusa Vulgaris in de hoger gelegen bossen in het zuiden van Tanzania. Voor het lokaliseren van deze bamboesoort maakte ik gebruik van atlassen, kaarten en (stereo) luchtfoto’s.
Met Groeten uit Iringa (landschap) erken ik de indrukwekkende sporen die mijn werk en verblijf in Tanzania op mij hebben achtergelaten. Uit een van de gebruikte atlassen heb ik verschillende kaarten van bodemgesteldheden, gewassen, bevolkingsdichtheden en watergebruik in Tanzania gebruikt voor lijntekeningen. Iringa, mijn toenmalige woonplaats, is steeds het middelpunt van de geprojecteerde dia op mijn buik.
Kaartmaat van Iringa en omgeving, gebruikt voor Groeten uit Iringa (landschap)
Lijntekeningen gebruikt voor Groeten uit Iringa (landschap) / projectie van dia’s op eigen lichaam / 1992